Susi en Aron pups: april 2023

  Mama Susi vindt het heerlijk om met ons te chillen, maar als we te druk doen krijgen we wel op ons kop hoor. Soms mogen we nog even een toetje nemen van haar. Omdat het zo warm is wordt het in onze speeltuin in de middag te warm en verhuizen we naar het grasveld in de tuin Na het spelen en graven, we snappen niet helemaal wat ze bedoeld met: "Zijn jullie onderweg naar Nieuw_Zeeland", gaan we heerlijk slapen op het koele gras. Hier oefenen we nog voor ons zwemdiploma in het kikkerbadje Wij vonden dat we in dat kikkerbadje lang genoeg geoefend hadden. We bedachten, toen we van de speeltuin naar het grasveld mochten, dat die vijver wel een nieuwe uitdaging was. Eerst konden we nog pootje baden, maar toen we verder liepen lukte dat niet meer en hopla zonder bandjes zwommen naar de overkant, knap hè. Wel jammer dat Lilian ons er toen uit viste en in onze ren terug zette. Zo  hebben wij toch mooi in één keer ons A en B diploma gehaald. We snappen nog steeds niet waarom Lilian het

Wat ons nou toch weer overkomen is.  We werden ontvoerd in een soort kennel in de achterbak van een ding op 4 wielen. Opeens horen we herrie, blijkt dat we in een auto zitten en gaan rijden. Vonden we helemaal niet erg trouwens, want we waren met z'n allen. Alleen mama Susi was niet mee, dat vonden we wel een beetje raar. Na een half uurtje stopt de auto en werden we ergens binnen gebracht: de dierenarts horen we zeggen. Nou dat hebben we geweten, eerst werd bij ons allemaal een beetje bloed afgenomen, dat schijnt titeren te heten. Het was maar een klein prikje maar wij vonden het echt niet leuk en dat hebben we laten merken ook! Gelukkig mochten we tussendoor op de vloer spelen, met allemaal speeltjes uit een grote mand. Toen dat titeren achter de rug was, waren we allemaal nog een keer aan de beurt. We hebben allemaal een eigen nummer gekregen, een chip heet zo'n ding. Ze dachten allemaal dat we wel weer zouden gillen, maar we zijn best stoer hoor, ze hebben ons niet gehoord!

 Hier zijn we dan weer: 7 weken oud. We dollen wat af met elkaar, buitelen over elkaar heen, stoeien in de tunnel, wiebelen op de schommel, pakken elkaar bij de staart en kunnen dan heel hard gillen. Kortom wij vermaken ons prima. O ja natuurlijk slapen we ook nog veel, het liefst ergens in of onder. Onze oren doen ook hun best om overeind te komen, bij sommige van ons is dat al aardig gelukt! Iedereen vindt onze leuke pups, dus we zijn best trots op ons zelf. Kijk zelf maar hoe flink we weer gegroeid zijn deze week. Aurora Jasmine Fee Merlijn Abu Rosie Kiara Naveen

Feestje we mochten los in de tuin, nou we gingen ook los hoor. Eerst even wennen aan die gekke groene sprieten, maar wat was het leuk. We mogen nu iedere dag een tijdje in de tuin spelen. Soms komt mama ons nog een toetje geven, gelukkig kunnen we er allemaal goed bij. Kinderen zijn hartstikke leuk, die komen vaak bij ons op bezoek. Wij zijn heel goed in veters los maken, veters strikken moeten we nog leren.... Mama bijt ons soms zachtjes rond onze kop. Kennelijk zijn we dan een beetje ondeugend.

Hallo hier zijn we weer, al weer een week voorbij. We hebben weer heel wat meegemaakt. Als eerste zegt ze dat we flink gegroeid zijn en best zwaar worden. We wegen allemaal al ruim 3 kg. Ze zegt dat we nu groot genoeg zijn om zelf in de ochtend naar buiten te lopen en 's avonds weer naar binnen. Pfoe dat was best spannend de eerste keer. We moesten over tegels en kleden lopen en als je naar buiten ging tussen rare slierten door lopen. De eerste keer duurde het daarom best lang voor we allemaal in onze buitenren gearriveerd waren. Verder hebben jullie al kunnen lezen dat we af en toe van rare matjes eten en we een geweldige speeltuin buiten hebben gekregen. We ravotten vaak, klimmen en klauteren overal op en af, spelen judo met elkaar, afijn we vermaken ons prima. We krijgen ook veel bezoek, dat heb je nu eenmaal als je populair bent, daar kunnen we heerlijk onze tandjes op uit proberen. Grote pups moeten zittend op de foto zei ze, gelukkig had ze wel een hooi zetel voor ons gemaakt